ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ကြယ္…
ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက တပည့္ကိုရင္ေလးႏွစ္ပါးကို တစ္ဘက္ရြာကဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ဆြမ္းစားဖိတ္ခိုင္းတယ္တ့ဲေလ..
ဒီလိုနဲ့ကိုရင္ေလးႏွစ္ပါးလည္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ့အမိန့္ကိုနာခံတာေႀကာင့္ တစ္ဘက္ရြာကိုသြားခဲ့ပါတယ္တဲ့…
တစ္ရြာနဲ့တစ္ရြာကူးနဲ့လမ္းခုလတ္မွာ…တံတားေလးတစ္စီးရွိတယ္ေလ.. ကံဆိုးခ်င္ေတာ့…အဲဒီတံတားေလးက က်ိဳးေန
တယ္ေလ… ေခ်ာင္းကိုျဖတ္ကူးမွရေတာ့မွာေပါ့…။
တံတားအနီးလည္းေရာက္ေရာ…ငိုေနတဲ့မိန္းမငယ္ေလး တစ္ေယာက္ကို ကိုရင္ေလးႏွစ္ပါးေတြ့ခဲ့တယ္ေလ…
အက်ိဳးအေႀကာင္းလည္းေမးႀကည့္ေရာ…ေခ်ာင္းကိုျဖတ္မကူးရဲလိ့ု ငိုေနမိေႀကာင္း မေမွာင္ခင္ တစ္ဘက္ရြာက
ေဆးဆရာကိုသြားပင့္ရမွာ ျဖစ္ေႀကာင္း ေျပာျပတယ္တဲ့ေလ…
ကိုရင္ေလးႏွစ္ပါးထဲက တစ္ပါးက ခါးေတာင္းက်ိဳက္ျပီးေစာနက မိန္းကေလးကိုေက်ာပိုးျပီး ကူးသြားသတဲ့…။
က်န္ေနတဲ့ကိုရင္ေလးက အံ့ႀသတႀကီးႀကည့္ျပီးစိတ္ထဲမွာ…ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ့ တိုင္ေျပာမယ္လို့ ေတြးထား
သတဲ့ေလ..။ ဒီလိုနဲ့ေက်ာင္းလည္းျပန္ေရာက္ေရာ…သူေတြးထားတဲ့အတိုင္းျပန္တိုင္ေျပာသတဲ့..။
ဆရာေတာ္ႀကီးကကူညီေပးတဲ့ကိုရင္ေလးကို ေမးျမန္းႀကည့္ေတာ့…
**တင္ပါ့ဘုရား….တပည့္ေတာ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ခုလိုမကူညီသင့္ဘူးဆိုတာ သိပါတယ္ဘုရား..
ဒါေပမယ့္…တပည့္ေတာ္မွာ အဲဒီလိုကူညီလို့ ၀ိနည္းမလြတ္တဲ့အျပစ္မရွိပါဘူး ဘုရား..... ဘာလို့လဲဆိုေတာ့
တပည့္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ.. ဒုကၡေရာက္တာကို ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္ပဲရွိလို့ပါ ဘူရား...
**တကယ္တမ္းအျပစ္ရွိတာက တစ္ခ်ိန္လံုးတစ္လမ္းလံုး… သူတပါးကို မေကာင္းစိတ္ေမြးျပီး သူတစ္ပါးဆူခံရပါေစလို ့
ေတြးေတာႀကံစည္လာတဲ့ ဟိုကိုယ္ေတာ္ကသာ အျပစ္ရွိတာပါဘုရား**
ဆံုးမမလို ့ႀကိမ္ကိုင္ထားတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘယ္သူ ့ကိုရိုက္မယ္ ထင္သလဲ....... သူငယ္ခ်င္းတို့ေရ…
ဒါကေတာ့…ေသေသခ်ာခ်ာေလးေတြးႀကည့္ုျပီး… အေျဖညွိႀကည့္ေနာ္…
(ဒီပံုျပင္ေလးကေန..လက္ရွိ လူ ့ဘ၀ရဲ့ျဖစ္ရပ္ေလးေတြနဲ ့ခ်ိန္ဆလို့ ညွိယူတတ္ႀကပါေစ…)