ပထမဆံုးအၾကိမ္ မိဘကုိ ေခၚေတြ့တဲ့ေန့ကေပါ့...မူၾကိဳဆရာက ေျပာတယ္ "ခင္ဗ်ားရဲ့ သားကပံုမွန္မဟုတ္ဘူး...သူမ်ား
ကေလးေတြလို မဟုတ္ဘူး...ထုိင္ခံုမွာ ၃မိနစ္ျပည့္ေအာင္ေတာင္ထုိင္ျပီး စာသင္လို့မရဘူး...ဆရာ၀န္နဲ ့တုိင္ပင္ၾကည့္
ပါလား"
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ...သားျဖစ္သူက အေမကုိ ဆရာက ဘာေျပာလဲလို့ ေမးတယ္...အေမက မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး..
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ...သားျဖစ္သူက အေမကုိ ဆရာက ဘာေျပာလဲလို့ ေမးတယ္...အေမက မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး..
ဘာလို့လဲဆုိေတာ့ သူ့သားက အတန္းထဲမွာ အေယာက္ ၃၀ ရွိတဲ့ အထဲမွာ အညံ့ဆံုးျဖစ္ေနလို့ေလ...
ဒါေပမဲ ့မိခင္ျဖစ္သူက ေျပာတယ္... "ဆရာကေျပာတယ္.. သားေလး အရင္တုန္းကဆို ၁ မိနစ္ပဲစာဖတ္ႏုိင္တယ္...
အခုဆိုရင္ ၃ မိနစ္ေတာင္ ထုိင္ျပီး စာဖတ္ႏုိင္တယ္တဲ့...တျခားကေလးအေမေတြက ေမေမ့ကုိ သိပ္အားက်ေန
တာပဲသားရယ္...ဘာလို့လဲဆုိေတာ့ သားေလးက အတန္းထဲမွာ အေျခအေနတုိးတက္လာလို့ေလ"
အဲဒီညမွာ...သားျဖစ္သူက ခါတုိင္းနဲ့ မတူ ၀မ္းသာျပီး မိခင္ျဖစ္သူက ခြံေကြ်းစရာေတာင္မလိုပဲ ထမင္းကုိ ၂ ပန္းကန္
ေတာင္စားတယ္... အေမက အရမး္၀မ္းသာတာေပ့ါ...
ဒီလိုနဲ ့မူလတန္းေက်ာင္းစတက္ေတာ့...မိဘေတြကုိ ေတြ့ဖို့ ေခၚခံရျပန္တယ္...
ဆရာက "အတန္းထဲမွာ အေယာက္ ၅၀ ရွိတယ္...ဒီတစ္ခါ သခ်ၤာစာေမးပြဲမွာ ခင္ဗ်ားသားက အဆင့္ ၄၀ရတယ္...
ကြ်န္ေတာ္ထင္တာေတာ့ ခင္ဗ်ားသားမွာ ဦးေႏွာက္ဖြံ့ျဖိဳးမွု လိုအပ္ေနတယ္လို့ထင္တယ္...ဆရာ၀န္နဲ ့ျပၾကည့္ရင္
ေကာင္းမယ္ထင္တယ္..."
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ မိခင္က ငိုယုိျပီးလာခဲ့တယ္..
အိမ္ေရာက္ေတာ့ မ်က္ရည္သုတ္ျပီး အျပံဳးမပ်က္ စားပြဲမွာထုိင္ေနတဲ့သားကုိ ေျပာတယ္... "ဆရာက သားကုိ အရမ္း
ယံုတယ္ သားေလးရဲ့...သူကေျပာတယ္... သားက မည့ံဘူးတဲ့...ေသခ်ာၾကိဳးစားရင္..သားေဘးက ခံုမွာ ထုိင္တဲ
့ေကာင္ေလးထက္ အဆင့္သာႏုိင္တယ္တဲ့...အဲဒီကေလးက အခု အဆင့္ ၂၁ ရတယ္ေလ..."
အဲဒီလိုလဲ ေျပာျပီးေရာ...အေမျဖစ္သူက...သားျဖစ္သူရဲ ့မ်က္လံုးထဲမွာ အေရာင္လက္လာျပီး မ်က္ႏွာမွာ လန္းဆန္း
လာတယ္ ဆုိတာကို သတိထားမိတယ္...
ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ ့မိခင္ျဖစ္သူကို အ့ံၾသေစေလာက္ေအာင္ တုိးတက္မွုေတြရလာခဲ့တယ္...အတန္းခ်ိန္
ကုိလဲ ခါတုိင္းထက္ ပုိေလးစားလာခဲ့တယ္...
ဒီလိုနဲ့ အလယ္တန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာက တခါ ေခၚေတြ့ျပန္တယ္...
မိခင္ျဖစ္သူက သားရဲ့ နာမည္ ေခၚမွာကို ေစာင့္စားရင္းနဲ ့ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္...ဒါနဲ ့သူမက ဆရာ့ကို သြား
ေမးတယ္... ဆရာကေျပာတယ္"ခင္ဗ်ားသားရဲ ့အခုအေျခအေနအတုိင္းဆုိရင္...အထက္တန္းေရာက္ဖို့ေတာင္
လြယ္မွာ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္.."
သူမလဲ ထိတ္လန့္စြာနဲ ့ေက်ာင္းအျပင္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္...ေက်ာင္းေပါက္၀မွာ သားက ေစာင့္ေနတယ္...
လမ္းမွာ မိခင္ျဖစ္သူက သူမရဲ့ သားကို ပုခံုးေလးကုိင္ျပီး...ေျပာတယ္..."အတန္းပိုင္ဆရာက သားေလးကို အရမ္း
အား ရတယ္တဲ့...သူကေျပာတယ္...သားေသခ်ာၾကိဳးစားရင္...အထက္တန္းတက္ဖို့အခြင့္အေရးရမွာတဲ့ေလ"
ဒီလိုနဲ ့အထက္တန္းေအာင္သြားတဲ့အခါ...တကၠသိုလ္ကေန ေက်ာင္းေလွ်ာက္လႊာနဲ ့ပတ္သက္ျပီး သူမရဲ့ သားကို ေက်ာင္းကိုလာခဲ့ဖု့ိ ေခၚတယ္...
အေမျဖစ္သူက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားၾကီးျဖစ္ေတာ့မဲ့ သားအတြက္ဂုဏ္ယူမဆံုးဘူးေလ...ျပီးေတာ့လဲ သား
ကို သူမ ဘယ္ေလာက္ယံုၾကည္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္တယ္...
ဒီလိုနဲ ့သားျဖစ္သူက တကၠသိုလ္က ျပန္လာေတာ့...ေက်ာင္းက ေပးလိုက္တဲ ့၀င္ခြင့္ေထာက္ခံစာ စာရြက္လိပ္
ေလးကို သူမလက္ထဲေပးလိုက္တယ္...ျပီးေတာ့ ေအာ္ငိုျပီး မိခင္ကို ေပြ့ဖက္ရင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္..."ေမေမ.
..တကယ္ေတာ ့သားက မေတာ္ပါဘူး ေမမေရယ္...ဒါေပမဲ့ေလ...ေမေမက သားကို ခ်ီးက်ဴးအားေပးႏိုင္ဆံုး
သူပါပဲ..."
ဒီစာေလးကို ဖတ္ျပီး...အားေပးစကားတခြန္းက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အျမင္နဲ ့အျပဳအမူကို ေျပာင္းလဲသြားေစႏုိင္သလို
လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ကံၾကမၼာကိုပါ ေျပာင္းလဲသြားေစႏုိင္တယ္ဆိုတာ မ်က္ျမင္သက္ေသပါပဲ...
တနည္းအားျဖင့္ တုိက္ခုိက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းက အဲဒီလူရဲ ့စိတ္နဲ ့ကုိယ္ကို ေၾကမြေစႏုိင္ျပီး အနာဂတ္ကုိဖ်က္ဆီးႏုိင္
ပါတယ္. ...ဥယ်ာဥ္မွဴးေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ္စုိက္တဲ့အပင္ကို ရွင္သန္ဖို့ ေျမၾသဇာေကာင္းေကြ်းရသလို..
.မိဘေတြကလဲ သားသမီးတုိးတက္ဖို့အတြက္...သူတုိ့ေလးေတြ အမွားလုပ္မိသည့္အခါ သို့တည္းမဟုတ္ အားနည္း
ခ်က္ရွိသည့္အခါ...အျပစ္ျမင္ျခင္းထက္ အားေပးစကားေတြနဲ့ ခြန္အားေပးဖို့ အမွန္တကယ္ လိုအပ္လွပါတယ္...
ေက်နပ္ႏုိင္ၾကပါေစ...
မူရင္း။ ။ ကိုေဇယ်ာ(from face book)
